Straszny dom seksu

Anne - Akt drugi: Ucieczka. SCENE otwiera się w szafie pana Handsa. Anne siedzi zwinięta w kłębek, kiedy słyszy, jak gałka powoli się obraca. Drzwi się otwierają, gdy Sally wpełza w stronę swojej przyjaciółki, jej chora noga ciągnie się za nią. Przyciszonym tonem mówi Anne, żeby milczała i powoli wypełzają razem. Pan Hands drzemie na swoim biurku. Gdy tylko dziewczyny wyjdą z biura, szybko przechodzą przez pomieszczenia wspólne do drzwi wejściowych. Anne odwraca się, by podziękować przyjaciółce, a Sally podaje jej adres pana Westfielda. – Skopiowałam go z listu na biurku Handsa, kiedy odpoczywał – mówi triumfalnie. Ania przytula swoją przyjaciółkę. Sally uśmiecha się, sięgając do kieszeni i wyciągając naszyjnik. „Pomyślałam, że tego też możesz potrzebować” – dodaje. Anne całuje ją, po czym ucieka z posiadłości w noc. Samochód zatrzymuje się przed dużą posiadłością i wysiada Anne, dziękując kierowcy za umożliwienie jej podwiezienia autostopem. Odjeżdża zostawiając ją po raz pierwszy w rezydencji pana Westfielda. To największy, najbardziej luksusowy dom, jaki kiedykolwiek widziała! Ale kiedy Anne spogląda na swój wytarty strój i brudne ręce, przez chwilę zwątpi w siebie i zaczyna odchodzić, gdy zauważa ją ogrodnik. Woła, pytając, kim ona jest, a Anne mamrocze, że jest tutaj, aby zobaczyć się z panią Farling. Jest sierotą. Zza rogu wyłania się inny ogrodnik i zauważa ją. Rzuca dziewczynie długie spojrzenie, po czym używa swojego interkomu, żeby do kogoś zadzwonić. „Tędy”, mówi jej, gdy obaj pracownicy odprowadzają dziewczynę do frontowych schodów. Lokaj otwiera drzwi. Jest bardzo wytworny i przystojny, ubrany w smoking. – To dziewczyna, o której opowiadała nam pani Farling – mówi jeden z ogrodników. Lokaj odprawia ich, po czym zwraca oczy na dziewczynę. – Jesteś najładniejszą sierotą, jaką kiedykolwiek widziałem! ' On mówi. „Jak się nazywasz i ile masz lat? – odpowiada Anne, a lokaj wyciąga rękę, zapraszając ją do środka. CIĘCIE DO: Foyer. Kiedy kamerdyner zaczyna wyjaśniać rozkład, do pokoju wpada pani Farling. Wciąż jest w szlafroku i wydaje się zaskoczona, że ​​Anne jest tu sama. – Kochanie – mówi. – Nie spodziewałem się ciebie tak szybko. Czy Hands wciąż tu jest? Mam dla niego papiery do podpisania. Nie chcąc ujawnić, co się stało, Ania kłamie, że wysadził ją przy bramie, ale musiał wyjść. Nieco poruszona, jakby spodziewając się, że będzie miała więcej czasu na przygotowanie się na przybycie dziewczyny, pani Farling akceptuje jej historię. – Widzę, że poznałeś Bruno, naszego lokaja – mówi, kładąc ciepłą dłoń na piersi lokaja. Lekko się kłania. - Będzie do twoich usług rano, w południe i wieczorem. Ale pozwól, że pokażę ci resztę domu. Mamy dziś dużo do zrobienia, abyście byli przygotowani! CIĘCIE DO: W długim ujęciu śledzącym trio wchodzi do kuchni, gdzie szef kuchni jest zajęty ubijaniem w misce. Zatrzymuje się i wpatruje w dziewczynę. – To nasza osobista kucharka, pani Orchard – mówi pani Farling, po czym ścisza głos do szeptu. „Jest trochę ekscentryczna, ale jej jedzenie jest pyszne, obiecuję! Ania śmieje się. Przenoszą się do salonu, gdzie piękna pokojówka wysuwa się, by odkurzyć wysokie rogi pokoju. Jej postawę podkreśla nieco odkrywczy strój. – To Hilda, nasza gospodyni – mówi pani Farling. Pokojówka podbiega i mocno przytula Annę, całując ją w każdy policzek. – Jesteś taki doskonały – mówi cicho. „tatuś na pewno cię pokocha! Anne spogląda na panią Farling zdezorientowana, a asystentka mocno ściska ją za ramiona. „Tak właśnie nazywamy w tym domu pana Westfielda”, mówi Anne. „Jest takim wzorem do naśladowania, że ​​lubię uważać go za postać ojca. Bardzo ważne jest, aby traktować go z szacunkiem. Idą dalej, a do grupy dołącza pokojówka. Pani Farling i personel świadomie wymieniają spojrzenia, gdy Anne idzie przed nimi niewinnie. Mijają zaciemnione skrzydło domu, w którym czuwa STRAŻNIK. 'Kto to jest? – szepcze Anna. Pani Farling przyspiesza, tłumacząc, że to gabinet tatusia. Jest teraz w środku, ma bardzo ważne spotkanie i nie można mu przeszkadzać. Dlatego ma ochronę. Anne spogląda nerwowo na strażnika. – Chodź szybko – mówi pani Farling. - Miałeś być niespodzianką dla tatusia... I nie chcę tego zepsuć. Skręcają za róg i zauważają kolejnego dobrze ubranego mężczyznę. To jest Michael, nasz kierowca” – kontynuuje pani F. Arling. Zabierze cię tam, dokąd zechcesz. Na terenie posiadłości mamy 12 różnych samochodów. Anne wita się nieśmiało, podczas gdy przystojny kierowca całuje ją w rękę i przedstawia się. Dołącza do nich H E i ruszają na górę. CIĘCIE DO: Drugie piętro.Kiedy pani F. Arling wyjaśnia różne cechy i zasady panujące w domu, Anne rozgląda się po personelu, który za nimi podąża.T Hej wszyscy uśmiechają się do niej intensywnie.To sprawia, że ​​czuje się trochę niekomfortowo, głównie dlatego, że nigdy nie tak bardzo skupiła się na sobie. S Trzyma się blisko pani F. Arling i pyta asystentkę, czy naprawdę uważa, że ​​pan